مدتی هست که بحث بیش فعالی و نقص توجه یا همون ADHD تبدیل به یکی از داغترین و بحث برانگیزترین موضوعات سوشال مدیا و گفتگوهای روزمره بین آدمها شده.
خیلی ها ممکنه فاکتورهای بیش فعالی رو در خودشون پیدا کنند و به این نتیجه برسند که دلیل خیلی از مشکلات رفتاری و روانشناختی شون اینه که بیش فعال بودند ولی ازش خبری نداشتند!
این مقاله قصد داره به طور مختصر روشن کنه چه چیزی بیش فعالی هست و چه چیزی نمیتونه بیش فعالی باشه.
توجه: فراموش نکنیم که ارزیابی و تشخیص قطعی اختلال ADHD تنها با مصاحبه بالینی عمیق توسط متخصصین سلامت روان (روانشناس و روانپزشک) قابل تشخیصه و حتی مواردی که توی این متن خواهیم گفت رو نباید به عنوان تشخیص بالینی در نظر بگیرید.
هدف این متن روشن کردن برخی تمایزها و پرهیز از برچسب زنی های متداول این روزهاست که نگرانی های زیادی برای خیلی ها ایجاد کرده.
بیاییم با هم به بعضی از مهمترین ویژگی های این اختلال نگاه کنیم:
مهم ترین ویژگی های بیش فعالی یا ADHD
- حواسپرتی های مداوم و فراموش کاری
- به هم خوردن تمرکز با کوچکترین محرکها
- ناتوانی در ایجاد و حفظ تمرکز برای مدت نسبتا طولانی
- کم حوصلگی و ناتوانی در اتمام تکلیفها و وظایف
- برانگیختگی بالا و رفتارهای تکانشی و ناگهانی
- به تعویق انداختن انجام وظایف و اصطلاحا به دقیقه ۹۰ رسوندن کارها و تحت فشار انجام دادن تکلیفها
- بی قراری در اندامهایی مثل پا و دست و نیاز به حرکت دادن مداوم اونها
اگه تمام این ویژگی ها یا تعدادی از اون ها رو در خودتون تجربه میکنید یه لحظه صبر کنید! جالبه که بدونید اضطراب بالا تقریبا میتونه اکثر فاکتورهایی که پیش تر گفته شد رو ایجاد کنه.
در سالهایی که تجربه کار درمانگری دارم با موارد متعددی از این علامتها در اتاق درمان و مراجعینم برخورد کردم که با پرداختن به مسئله اضطراب درمانجو و حل و فصل آن، علامتها کم رنگ یا به طور معناداری متوقف شدند!
پس اگه علائم توضیح داده شده رو در خودتون حس کردید بدونید که به جز اختلال ADHD ، تشخیص های درمانی دیگری هم میتونه وجود داشته باشه که بهتره به درمانگر مورد اعتمادتون رجوع کنید و اجازه بدید که درمانگر با نگاه تخصصی خودش و با کمک شما علت علائم تون رو تشخیص و مسیر درمانتون رو هموار کنه.
